Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny
Nazwa standardu: Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny
Opis standardu: Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny (bio-psycho-społeczny) jest świadczeniem zdrowotnym. Obejmuje czynności diagnostyczne uwzględniające wymiar biologiczny, psychologiczny i społeczny, które rozpoczynają się w trakcie kontaktu zgłoszeniowego lub podczas kolejno umówionych kontaktów w celu oceny stanu psychicznego osoby w kryzysie psychicznym, poznania jej potrzeb zdrowotnych i społecznych, w tym deficytów i zasobów, w celu podjęcia decyzji alokacyjnej o trybie pilności i właściwej ścieżce pomocy.
Cel/uzasadnienie/kontekst: Celem triażu jest umożliwienie szybkiej decyzji o docelowym procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Czynności diagnostyczne polegają zwykle na przeprowadzeniu wywiadów: objawowego, kryzysowego, rozwojowego, rodzinnego, społecznego oraz innych niezbędnych badaniach zgodnie z wytycznymi postępowania medycznego. Czynności diagnostyczne mogą być rozpoczęte niezwłocznie podczas kontaktu zgłoszeniowego lub być rozłożone w czasie na kilka kontaktów, w zależności od potrzeb i okoliczności. Od samego początku udziela się wczesnej pomocy na miarę potrzeb i okoliczności na podstawie bieżących informacji i ocen, nawet przy niepewności, jaka będzie pełna diagnoza i rozpoznanie.
Wybór trybu pilności i docelowego zespołu diagnostyczno-terapeutycznego zakłada wstępną konceptualizację przypadku, ale na tym etapie nie planuje się całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Nie wyklucza się, że osoba pierwszego kontaktu może być docelowo terapeutą udzielającym pomocy, ale nie należy tego z góry zakładać, ponieważ na wejściu problemy zdrowia psychicznego są bardzo różne pod względem nasilenia i rodzaju, więc pokierowanie na właściwą ścieżkę pomocy we właściwym trybie pilności wymaga elastyczności.
Kryteria spełnienia standardu:

• Zespół CZP realizuje triaż z uwzględnieniem czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych,
• Na zakończenie triażu powstaje wstępna ocena stanu zdrowia psychicznego lub konceptualizacja problemu (wpis do dokumentacji medycznej),
• Triaż jest ukierunkowany na decyzję alokacyjną jak pilnie ma być udzielona pomoc i kto weźmie odpowiedzialność za opiekę nad Pacjentem (kto, gdzie, kiedy),
• Na zakończenie procesu triażowego podejmowane są dwa rodzaje decyzji (kliniczna, alokalcyjna). Decyzja dokumentowana jest w dokumentacji pacjenta.

Osoby odpowiedzialne:
•      Oceny stanu zdrowia psychicznego i potrzeb zdrowotnych w wymiarach bio-psycho-
społecznych dokonują pracownicy działalności podstawowej indywidualnie lub zespołowo,
w tym:
lekarz psychiatra w pełnym zakresie,
psycholog w zakresie funkcji psychicznych
inni pracownicy w zakresie potrzeb psychospołecznych.
Rozpoznanie zaburzenia psychicznego zgodnie ustala wyłącznie lekarz psychiatra po przeprowadzeniu czynności diagnostycznych w bezpośrednim kontakcie z Pacjentem.
Załączniki do standardu:
Załącznik nr 2 Typy decyzji,
Załącznik nr 3 Zespół PZK-zadania-ujęcie procesowe

UWAGI

PZP "Stawowa" Bydgoszcz
Dlaczego zapisano, że tylko lekarz ustala rozpoznanie zaburzenia psychicznego. Psycholog z ponad 2-letnim stażem klinicznym też ma do tego prawo.

Adam Zabrzygraj IPiN Warszawa
72 Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny (bio-psycho-społeczny)[AZ1] 
Proponuję zastanowienie się nad innym terminem opisującym proces ukierunkowany na wybór rodzaju leczenia np.:
- kwalifikacja wstępna
- wywiad wstępny
- całościowa ocena psychiatryczna
- diagnoza kryzysu
- całościowa ocena psychospołeczna
73 kryzysowego[AZ1] Pojęcie wywiadu kryzysowego nie funkcjonuje we wszystkich tradycjach i domagałoby się doprecyzowania, o co chodziło autorom.
W sąsiedztwie słowa „objawowego” domaga się umieszczenie słowa „funkcjonalnego”
74 innych niezbędnych badaniach zgodnie z wytycznymi postępowania medycznego[AZ1]  Większość osób zatrudnionych w strukturach MCZP i żadna z zatrudnionych w PZK nie ma uprawnień do zlecania badań.
Proponuję wykreślenie punktu.
75 Wybór trybu pilności i docelowego zespołu diagnostyczno-terapeutycznego zakłada wstępną konceptualizację przypadku, ale na tym etapie nie planuje się całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. [AZ1]  Jeśli całościowa ocena (wywiad i badanie) mają na celu wybór trybu pilności oraz wybór docelowej jednostki leczącej należałoby je w tym miejscu wymienić.
76 ponieważ na wejściu [AZ1] problemy  zdrowia psychicznego są bardzo różne pod względem nasilenia i rodzaju, więc pokierowanie na właściwą ścieżkę pomocy we właściwym trybie pilności wymaga elastyczności.  [AZ2]  Kolokwializm
Proponuję zastąpić „początkowo zgłaszane’
 Stwierdzenie jest bardzo ogólne i zamieszczanie go ma wątpliwą wartość.
Proponuję usunięcie wpisu.
 76 na wejściu [AZ1] Kolokwializm
Proponuję zastąpić „początkowo zgłaszane’
77 ponieważ na wejściu problemy  zdrowia psychicznego są bardzo różne pod względem nasilenia i rodzaju, więc pokierowanie na właściwą ścieżkę pomocy we właściwym trybie pilności wymaga elastyczności.  [AZ2] 
Stwierdzenie jest bardzo ogólne i zamieszczanie go ma wątpliwą wartość.
Proponuję usunięcie wpisu.
78 realizuje [AZ1] Proponuję zastąpieniem "przeprowadza”
79 triaż [AZ1] Proponuję zastanowienie się nad innym terminem opisującym proces ukierunkowany na wybór rodzaju leczenia np.:
- kwalifikację
- ocenę
- wywiad
80 zakończenie [AZ1] Dokumentacja medyczna zgodnie z zasadami powinna być tworzona na każdym etapie procesu diagnostyczno-terapeutycznego.
Proponuję wprowadzić zmianę:
„Na każdym etapie triażu powstaje (…)”
81 Decyzja dokumentowana jest w dokumentacji pacjenta.[AZ1] Proponuję:
„Decyzja jest odnotowywana w dokumentacji medycznej.”
82 psycholog [AZ1] Przeszkolony psycholog jest w stanie ocenić poza funkcjami psychicznymi potrzeby psychospołeczne i w ograniczonym stopniu zebrać wywiad odnośnie stanu somatycznego (biologicznego) na podstawie ustrukturyzowanego wywiadu.
83 w tym:
·lekarz psychiatra w pełnym zakresie,
·psycholog w zakresie funkcji psychicznych
·inni pracownicy w zakresie potrzeb psychospołecznych.[AZ2] Proponuję wykreślić niepotrzebne uszczegółowienie.
Pominięto np. pielęgniarki psychiatryczne zdolne do oceny biologicznej/somatycznej, potrzeb zdrowotnych i psychospołecznych oraz w dużym stopniu funkcji psychicznych.
Kompetencje diagnostyczne zależą w większej mierze od doświadczenia i podejmowanych szkoleń niż posiadanego wykształcenia / tytułu zawodowego.
84 Rozpoznanie zaburzenia psychicznego zgodnie ustala wyłącznie lekarz psychiatra po przeprowadzeniu czynności diagnostycznych w bezpośrednim kontakcie z Pacjentem.[AZ1] Wydaje się, że treść zapisu jest oczywista, wynika z innych aktów prawnych o wyższej randze i nie musi być zawarta w tym dokumencie.
Proponuję wykreślić.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
26 Wątpliwości: Cała treść proponowanego standardu
Uzasadnienie: Nie ma czegoś takiego jak "Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny". Autor Standardu posługuje się wymyślonymi, nie istniejącymi w lecznictwie czy nauce terminami. Paradygmat biopsychospołeczny polega na czymś innym. Autor Standardu nie rozumie, że zarówno psychiatria jak i psychologia mają w sobie jako dziedziny zarówno komponent "bio" jak "psycho" oraz społeczny. Psycho nie jest redukowalne do tylko psychologii lub psychiatrii, bio nie jest redukowalne tylko do medycyny (w tym wypadku psychiatrii), komponent społeczny zawiera zarówno psychiatria, psychologia jak i praca socjalna. Posługiwanie sie nieprawidłowymi terminami w lecznictwie: "podjęcia decyzji alokacyjnej". Nie ma czegoś takiego jak: "pełna diagnoza i rozpoznanie" tylko ostateczne rozpoznanie. W jakim sensie "konceptualizacja przypadku"? Kontekst w zdaniu wskazuje, że autor Standardu kompletnie nie wie co to jest konceptualizacja przypadku, jakie są jej rodzaje, cele, funkcje i modele - używa tego terminu w demagogiczny i nieprecyzyjny sposób. Autor standardu ma błędną wiedzę na temat uprawnień diagnostycznych psychologów. Nie jest prawdą, że tylko lekarz "rozpoznaje zaburzenia psychiczne". Psycholog jest uprawniony do diagnozy psychologicznej w której skład wchodzi: diagnoza nozologiczna z obszaru psychopatologii, diagnoza funkcjonalna i diagnoza psychospołeczna. Tylko zaburzenia psychiczne będą przedmiotem działań zespołów diagnostyczno-terapeutycznych? Choroby psychiczne już nie? Niezrozumiałe pominięcie zadań i uprawnień pielęgniarek psychiatrycznych.
Propozycja: Cały Standard wymaga napisania od nowa przez PROFESJONALISTÓW z zakresu zdrowia psychicznego.

Szpital Babińskiego w Krakowie
71 Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny [KW1]Zapis niezrozumiały. Czy nie wystarczy samo słowo „triaż” lub „kwalifikacja wstępna”.
Ponadto Centrum nie powinno się zajmować triażem zakresu usług społecznych, lecz wyłącznie świadczeniem zdrowotnym. Owszem przy wywiadzie zbieramy informacje o sytuacji pacjenta, ale nie przejmujemy obowiązków wynikających z odrębnych przepisów o pomocy społecznej . Do modyfikacji
72 społeczny [KW1]Centrum nie powinno się zajmować triażem zakresu usług społecznych. Do modyfikacji
73 innych niezbędnych badaniach [KW1]Nowy zapis i obowiązek.
Osoby wykonujące obowiązki w PZK  nie mają uprawnień do zlecania badań. Pytanie jakie to miałyby być badania – z dotychczasowych doświadczeń podczas przyjęć w PZK nie zauważyliśmy potrzeby medycznej do zlecania badań na tym etapie przyjęcia zgłoszenia pacjenta. Jest jeden wyjątek – tzn. badanie alkomatem na obecność alkoholu. Co do zasady badania zleca lekarz na etapie diagnostyki pacjenta.
Proponujemy wykreślenie tego zapisu.
74 Nie wyklucza się, że osoba pierwszego kontaktu może być docelowo terapeutą udzielającym pomocy, ale nie należy tego z góry zakładać, ponieważ na wejściu problemy  zdrowia psychicznego są bardzo różne pod względem nasilenia i rodzaju, więc pokierowanie na właściwą ścieżkę pomocy we właściwym trybie pilności wymaga elastyczności [KW1]Zapis zbędny, proponujemy usunąć.
75 Zespół [KW1]To nie „Zespół” tylko pracownik wykonujący obowiązki w PZK. Do modyfikacji zapis
76 realizuje [KW1]„przeprowadza” będzie czytelniejszym określeniem
77 społecznych,[KW1]Zapis zbędny w kontekście udzielania świadczeń zdrowotnych i może wprowadzać w błąd. Proponujemy usunąć.
78 Decyzja dokumentowana jest w dokumentacji pacjenta [KW1]Proponujemy zmianę sformułowania na „ co odnotowywane jest w dokumentacji medycznej pacjenta”.
Cały etap triażu  jest de facto odnotowywany w dok. medycznej pacjenta.
79 tym:
·lekarz psychiatra w pełnym zakresie,
·psycholog w zakresie funkcji psychicznych
·inni pracownicy w zakresie potrzeb psychospołecznych.
 [KW1]Zapis proponujemy usunąć, gdyż sparaliżuje pracę Centrum. Owszem w sytuacjach wątpliwych ocena przypadku konsultowana jest z kierownikiem Poradni, ale nie ma potrzeby wyszczególniać pracowników wg. grup zawodowych, gdyż np. pominięto pielęgniarki psychiatryczne które wykonują również obowiązki w PZK.
80 Rozpoznanie zaburzenia psychicznego zgodnie ustala wyłącznie lekarz  [KW1]Zapis zbędny, z natury oczywisty wynikający ze stosownych przepisów prawa.
Proponujemy usunąć

L.P.
NAZWA ROZDZIAŁU/PODROZDZIAŁU, KTÓREGO DOTYCZY UWAGA
KOD ROZDZIAŁU
WĄTPLIWOŚĆ
UZASADNIENIE
PROPOZYCJA

OZZ PSYCHOLOGÓW
Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny
S13
psycholog w zakresie funkcji psychicznych, · inni pracownicy w zakresie potrzeb psychospołecznych
wydaje się, że psycholog może dokonać oceny w różnych zakresach- funkcjonowania emocjonalnego, osobowości, funkcji poznawczych, jak i w zakresie potrzeb psychospołecznych
rozszerzenie zakresu oceny dokonywanej przez psychologa

OTWARTY DIALOG
Triaż psychiatryczno-psychologiczno-społeczny
S13
„Rozpoznanie zaburzenia psychicznego zgodnie ustala wyłącznie lekarz psychiatra po przeprowadzeniu czynności diagnostycznych w bezpośrednim kontakcie z Pacjentem.”
Wzrasta ryzyko błędnego rozpoznania.
„Rozpoznanie zaburzenia psychicznego zgodnie ustala zgodnie zespół diagnostyczno-terapeutyczny, w tym lekarz psychiatra po przeprowadzeniu czynności diagnostycznych w bezpośrednim kontakcie z Pacjentem, przy obecności rodziny/osoby, której pacjent ufa i z która pacjent ustalił dalsze kroki pomocy w CZP np. asystent zdrowienia /patrz relacja nr 7/ i o ile to możliwe po ustaleniu kontekstu kryzysu/zmian w zachowaniu chorego w wywiadzie rodzinnym. W procesie decyzyjnym bierze pod się pod uwagę „na równi” stanowiska pozostałych osób: psychologa, psychoterapeuty, pielęgniarki, osoby z otoczenia pacjenta”.