Proszę zapoznać się z tym interesującym artykułem z którego wynika, że psychiatria znowu przegrywa finansowo z innymi dziedzinami medycyny.
Odnośnie raportu NPOZP za rok 2014 to brak w nim informacji, że:
1.Plany finansowe są takie że psychiatria dostanie w przyszłym roku 2,2 mld zł a było w tym roku 2,15 mld zł (wzrost o 50 mln), podczas gdy budżet samej podstawowej opieki zdrowotnej wzrośnie o 1,7 mld zł (Sic!)
2.Tymczasem Raport MZ informuje w raporcie o wzroście 15% wydatków na psychiatrię (2011-14) co jest w liczbach bezwzględnych kwota śmieszną biorąc pod uwagę niedofinansowanie a właściwie zapaść finansową polskiej psychiatrii, inflację i rosnące koszty utrzymania. Gdzie tu mowa o rozwoju.
3.Polska wydaje na psychiatryczne leczenie ambulatoryjne (poradnie, zlś i oddziały dzienne, które też tutaj się zalicza) 13% budżetu na psychiatrię (raport Prof. M. Jaremy).
4.Raport końcowy nie wspomina że biorąc pod uwagę zdekapitalizowane szpitale, zadłużone oddziały psychiatryczne przy szpitalach ogólnych ile środków potrzeba żeby wyjść z depresji, a gdzie środki na rozwój - środowisko, którego de facto nie ma.
5.Kolejną sprawą jest konieczność przytoczenie raportów NIKu dotyczących warunków w szpitalach psychiatrycznych. To pokaże skalę wieloletnich zaniedbań.
6.Raport MZ odnosi się do danych dotyczących ZLŚ - co to za liczby - większość z tych placówek nie świadczy wizyt środowiskowych, a tylko 39 zlś w Polsce robi więcej niż jedną wizytę środowiskową w tygodniu (dane z NFZ).
7.Poradnie - co to za liczby - co z tego że np. w Lublinie jest 14 PZP jak do każdej z nich jest 2-3 miesięczna kolejka - rozdrobnienie i brak koordynacji - brak gospodarza i odpowiedzialności.
8.Naszym zdaniem należy domagać się wprowadzenia, jako punktu odniesienia, nie stanu z roku 2011, ale wyliczeń dotyczących liczby ośrodków i specjalistów z pierwotnych szacunków NPOZP, aby uniknąć wrażenia, jakie może na osobach spoza psychiatrii uczynić raport, że sytuacja ulega stałej, znacznej poprawie.
9.Dopiero odniesienie do wskaźników docelowych pokaże, że opisana poprawa nie ma istotnego znaczenia i konieczne jest zupełnie inne finansowanie w latach 2016-2020.
10.Brak jest w końcowych wnioskach raportu 2014 zapisu, że należy podjąć odpowiednie decyzje polityczne w sprawie zmiany ustawy o ochronie zdrowia psychicznego w dwóch punktach – odpowiedzialności Pana Ministra Zdrowia za jego koordynację i realizacje i wpisania odpowiednich kwot w budżecie Ministerstwa na jego wdrażanie (wydawanych kolejno prze najbliższe pięć lat) na wzór ustawy wprowadzającej Narodowy Program Onkologiczny w 2005 roku
11.Raport Ministerstwa Zdrowia powinien zawierać plan, aby w oparciu o wiedzę o funduszach unijnych przeznaczonych w całej Europie Środkowo-Wschodnie na integracje społeczną i deinstytucjonalizację (środki inwestycyjne) wystąpić wspólnie z ekspertami do samorządów regionalnych o zabezpieczenie tych środków z dofinansowań unijnych na lata 2016-2020 tak - aby środki zaplanowane w Europie na psychiatrię nie zostały chorym psychicznie i psychiatrii w Polsce zabrane na inne cele!!!
12.Raport nie odnosi się i nie analizuje narastającej problematyki seniorów chorujących psychicznie i nie zaleca koniecznych rozwiązań
13.Nie wspomina również o problemach psychiatrycznych uciekinierów i imigrantów w latach 2016-2020, które są złożonym i bardzo trudnym do rozwiązania zagadnieniem a wymagającym już dzisiaj podjęcia przygotowań (np. badanie i leczenie psychiatryczne osób wymagające dobrego porozumienia się w języku danego kraju i ze znajomością jego kultury. Na zachodzie Europy zajęcia w ośrodkach psychiatrycznych prowadzone są w kilku grupach językowych – kształci się np. terapeutów środowiskowych rekrutujących się z Ukrainy, Syrii itd.)
Andrzej Cechnicki Przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia na rzecz Realizacji NPOZP