Wartości i zasady

Centrum Zdrowia Psychicznego opiera się na zasadach i wartościach psychiatrii środowiskowej. Psychiatria środowiskowa to organizacja pomocy świadczonej potrzebującym z powodu stanu niezdrowia psychicznego cechująca się:

• Lokalnością - w społeczności lokalnej, dla niej i przez nią
• Terytorialną odpowiedzialnością
• Dostępnością - bliskość i łatwość (bez barier)
• Ładem - koordynacja, współdziałanie, planowanie
• Jakością/racjonalnością
• Dostosowaniem do potrzeb
• Poszanowaniem praw i godności.

Wartości stojące u podstaw Centrum Zdrowia Psychicznego:

• Uznanie człowieczeństwa - podmiotowość
• Poszanowanie podmiotowości - wolność, godność
• Podjęcie odpowiedzialności - solidarność, troska
• Zobowiązanie do ochrony i pomocy - wspólnotowość1

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Wartości:
3 stanu niezdrowia[AZ1]  Bardziej czytelne będzie użycie zamiast słów „stanu niezdrowia” słowa „kryzysu”.
Choć należałoby już na wstępie powiedzieć, że zasady „leczenia środowiskowego” z całą otwartością, dostępnością, włączaniem oddziaływań psychospołecznych w miejscu zamieszkania i wychodzącego z wyprzedzającą opieka były przygotowane z myślą o osobach z poważnymi chorobami psychicznymi i znacznym upośledzeniem funkcjonowania. W tej populacji chorych ten określony sposób realizacji leczenia psychiatrycznego został zbadany, przetestowany i uznano jego skuteczność. Przypisywanie temu modelowi pracy skuteczności (i innych nieudowodnionych cech, jak na przykład kosztoefektywności) przy obejmowaniu całej populacji osób z zaburzeniami psychicznymi jest błędem w myśleniu.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Wartości i zasady
Wątpliwości: "Centrum Zdrowia Psychicznego opiera się na zasadach i wartościach psychiatrii środowiskowej. Psychiatria środowiskowa to organizacja pomocy świadczonej potrzebującym z powodu stanu niezdrowia psychicznego cechująca się:"
Uzasadnienie: Brak logiki i konsekwencji w opisie. Centrum Zdrowia Psychicznego jako jednostka z I poziomu referencyjności bazuje na działaniach przede wszystkim psychologów jako specjalistów (dla przypomnienia zmiana modelu psychiatrii w Polsce miała między innymi odwrócić piramidę zatrudnienia psycholog vs. psychiatra). Trudno zatem twierdzić, że jedyne wartości i zasady w CZP dotyczą psychiatrii środowiskowej z pominięciem kluczowych ujęć psychologii. Tym bardziej, że historycznie rzecz ujmując psychiatria środowiskowa zapożyczyła z psychologii swoje idee. Użycie pojęcia "niezdrowie" (koncepcja "ill-health") nawiązuje zapewne do chęci uniknięcia redukcjonizmu statusu pojęciowego jedynie do stricte medycznych kategorii. Jednak Standard nie jest pozycją naukową ani debatą filozoficzną i musi posiadać walor użyteczności i zrozumiałości dla personelu medycznego w CZP wykonującego różne przecież zawody. Zastosowanie pojęcia "zaburzenie zdrowia psychicznego" jest bardziej  zrozumiałe, uniwersalne i jednocześnie nie redukuje opisu do zaburzenia psychicznego rozumianego jako jakiś tylko zbiór symptomatologii.
Propozycja: "Centrum Zdrowia Psychicznego opiera się na zasadach i wartościach psychologii klinicznej, zdrowia i pozytywnej oraz psychiatrii środowiskowej. Psychiatria środowiskowa to organizacja pomocy świadczonej potrzebującym z powodu zaburzenia zdrowia psychicznego cechująca się:"

Szpital Babińskiego Kraków
Wartości i zasady
3  Centra Zdrowia Psychicznego to jednostki posiadające sprawne struktury diagnostyczno-terapeutyczne [KW1]  Centra Zdrowia psychicznego to jednostki działające w sposób skoordynowany i  posiadające struktury diagnostyczno-terapeutyczne …
4 niezdrowia[KW1] „kryzysu”

Centrum powinno być oparte o następujące zasady:
 
Natychmiastowa pomoc
Pierwsze spotkanie odbywa się najszybciej jak to jest możliwe (rekomendowane w ciągu 24 godzin) od informacji o kryzysie - niezależnie od tego, kto nawiązał pierwszy kontakt. Jego celem jest uniknięcie hospitalizacji oraz umożliwienie Pacjentowi wyrażenia swoich ekstremalnych doświadczeń, często wywołanych przez rzeczywiste wydarzenia, przerażające dla Pacjenta, a niezauważone przez jego bliskich. Szybka reakcja pozwala stworzyć bezpieczną atmosferę do rozmów o tych doświadczeniach, które były nieuznawane lub nieakceptowane przez rodzinę, na opisanie których nie znaleziono jeszcze wspólnego języka;

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Natychmiastowa pomoc:
4 kontakt[AZ1]  Proponuję dodać „, jednakże z zachowaniem zasady dobrowolności korzystania z pomocy.”
Bez tego dopisku dowolna osoba może zgłosić kryzys a CZP „ma obowiązek” zorganizować spotkanie, co nie jest zgodne z zasadą dobrowolności leczenia (poza przesłankami do leczenia bez zgody pacjenta).
5 Jego celem jest uniknięcie hospitalizacji oraz umożliwienie Pacjentowi wyrażenia swoich ekstremalnych doświadczeń, często wywołanych przez rzeczywiste wydarzenia, przerażające dla Pacjenta, a niezauważone przez jego bliskich. Szybka reakcja pozwala stworzyć bezpieczną atmosferę do rozmów o tych doświadczeniach, które były nieuznawane lub nieakceptowane przez rodzinę, na opisanie których nie znaleziono jeszcze wspólnego języka;[AZ1]  Proponuję usunięcie tekstu, który ma zastosowanie dla wąskiego zakresu kryzysów psychicznych i w związku z tym nie może być ogólna zasadą działania CZP.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Natychmiastowa pomoc
Wątpliwości: "Pierwsze spotkanie odbywa się najszybciej jak to jest możliwe (rekomendowane w ciągu 24 godzin) od informacji o kryzysie - niezależnie od tego, kto nawiązał pierwszy kontakt. Jego celem jest uniknięcie hospitalizacji oraz umożliwienie Pacjentowi wyrażenia swoich ekstremalnych doświadczeń, często wywołanych przez rzeczywiste wydarzenia, przerażające dla Pacjenta, a niezauważone przez jego bliskich. Szybka reakcja pozwala stworzyć bezpieczną atmosferę do rozmów o tych doświadczeniach, które były nieuznawane lub nieakceptowane przez rodzinę, na opisanie których nie znaleziono jeszcze wspólnego języka;"
Uzasadnienie: Należy konsekwentnie dookreślić - informacje o jakim rodzaju kryzysu osoby są przyjmowane informacje. KRYZYS jakim się zajmuje personel CZP dotyczy kryzysu psychicznego. Należy wykreślić cały fragment dywagujący o przeżyciach oraz rodzinie pacjenta. Taki opis jako zasada CZP nic nie wnosi użytecznego i jednocześnie ma charakter stygmatyzujący rodziny chorych psychicznie sytuując rodziny jedynie w opresyjnej dla pacjenta roli. Fragment dotyczący wspólnego języka jest po pierwsze nieprawdziwą, negatywną generalizacją, po drugie ponownie utrwalający stereotyp o opresyjnym charakterze rodzin osób chorujących psychicznie. Tego rodzaju dywagacje noszące znamiona sentymentów w duchu antypsychiatrii Lainga i quasi filozofii analitycznej są wysoce niestosowne w takim dokumencie jak Standard diagnostyczno-terapeutyczny. Nie można walczyć ze stygmatyzacją chorych psychicznie jednocześnie posługując się stygmatyzowaniem innych grup społecznych. Pozycjonowanie się przez specjalistów jako lepszych i mądrzejszych niż rodzina pacjenta chorego psychicznie jest częste u osób będących neofitami zawodowo lub o cechach narcystycznych. Przyczynia się to do dewastowania więzi między osobą chorą, a rodziną i utrudnia kontakt. Należy dopisać odniesienie do prawa stosowanego w Polsce z uwagi na różnorodność sytuacji i stanów psychicznych osób zgłaszających się.
Propozycja: "Pierwsze spotkanie odbywa się najszybciej jak to jest możliwe (rekomendowane w ciągu 24 godzin) od pozyskania informacji o kryzysie psychicznym - niezależnie od tego, kto nawiązał pierwszy kontakt i na zasadach uregulowanych prawem stosowanym w Polsce."

Szpital Babińskiego Kraków
5 niezależnie od tego, kto nawiązał pierwszy kontakt [KW1]-W miejsce „kontakt” – „zgłoszenia’”
-Powinno być dopisane, że w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej za zgodą pacjenta. Bez zmiany obecnego  zapisu dowolna osoba może zgłosić kryzys np. sąsiada, a CZP będzie miało obowiązek zorganizować spotkanie z pacjentem, który np. może nie wyrazić zgody na leczenie w opiece ambulatoryjnej lub w tym konkretnym czp, co nie jest zgodne z obowiązująca  zasadą dobrowolności leczenia i zasadą wyboru miejsca leczenia.

Włączenie sieci społecznej
Do udziału w procesie zdrowienia zaprasza się Pacjenta i jego rodzinę, kluczowych członków jego sieci społecznej, np. jego przyjaciół, sąsiadów, kolegów z pracy czy lekarzy, z którymi wcześniej się kontaktował - a więc te osoby, których dotyczy dana sytuacja. Sieć wsparcia ułatwia właściwe zdefiniowanie problemu;

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Włączenie sieci społecznej:
6 zaprasza się [AZ1]  włącza się (za wiedzą i zgoda pacjenta)
7 , np. jego przyjaciół, sąsiadów, kolegów z pracy czy lekarzy,z którymi wcześniej się kontaktował - a więc te osoby, których dotyczy dana sytuacja.[AZ1]  Proponuję bardziej ogólne sformułowanie:
„osoby bliskie i znaczące oraz osoby zaangażowane w proces wsparcia – profesjonalistów i nieprofesjonalistów.”
 8 ułatwia właściwe [AZ1] jest włączona w proces diagnozy problemu

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Włączenie sieci społecznej
Wątpliwości: "Do udziału w procesie zdrowienia zaprasza się Pacjenta i jego rodzinę, kluczowych członków jego sieci społecznej, np. jego przyjaciół, sąsiadów, kolegów z pracy czy lekarzy, z którymi wcześniej się kontaktował - a więc te osoby, których dotyczy dana sytuacja. Sieć wsparcia ułatwia właściwe zdefiniowanie problemu;"
Uzasadnienie: W Standardzie należy operować profesjonalnymi terminami. Czy nie zaprasza się osób z sieci wsparcia społecznego z którymi się wcześniej Pacjent nie kontaktował? Np.: przedstawiciele pomocy społecznej, których pacjent nigdy wcześniej nie widział zaproszeni do współpracy stanowią od tego momentu dla Pacjenta ważną wtórną sieć wsparcia społecznego. Należy dopisać funkcję jaką pełnią w procesie zdrowienia osoby z sieci społecznej Pacjenta.
Propozycja: "Do udziału w procesie zdrowienia Pacjenta zaprasza się za jego zgodą osoby spośród jego pierwotnej i wtórnej sieci wsparcia społecznego zaangażowane w proces jego zdrowienia. Członkowie sieci społecznej Pacjenta uczestniczą w procesie diagnostyczno-terapeutycznym prowadzonym przez personel CZP."

Szpital Babińskiego Kraków
6 zaprasza się Pacjenta i jego rodzinę, kluczowych członków jego sieci społecznej, np. jego przyjaciół, sąsiadów, kolegów z pracy czy lekarzy, z [KW1]Wyłączenie tylko za zgodą pacjenta (Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Może napisać ogólnie że „osoby zaangażowane w proces …”

Elastyczność i mobilność
Leczenie powinno stanowić odpowiedź na konkretne, zmieniające się potrzeby Pacjenta i jego rodziny oraz zawierać metody terapii odpowiednie dla nich, ich specyficznego języka i stylu życia. Miejsca spotkań powinny być przestrzenią bezpieczną i przyjazną. Powinny to być miejsca w których w spotkaniach mają możliwość uczestniczyć również członkowie rodziny. Takim miejscem może być np. dom.

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Elastyczność i mobilność:
10 stanowić odpowiedź [AZ1]  proponuję: „brać pod uwagę”
Uzasadnienie: opieka zdrowotna nie jest  w stanie, ale też nie powinna odpowiadać na każdą potrzebę (która może być nierealistyczna lub wynikająca z mechanizmów utrwalających zaburzenie/chorobę).
11 konkretne, zmieniające się [AZ1]  niepotrzebne doprecyzowanie. Czy niesprecyzowane i stałe potrzeby (czyli nie-konkretne i nie-zmieniające się) nie należy uwzględniać?
Proponuję usunąć zapis.
12 rodziny [AZ1]  Proponuję zastąpienie sformułowania słowami: „osób bliskich” lub „naturalnej sieci wsparcia”
13 terapii odpowiednie dla [AZ1] akceptowane przez
14 ich [AZ1] z poszanowaniem
15 członkowie rodziny[AZ1] Pacjent ma prawo wskazać dowolna osobę, która towarzyszy mu w trakcie udzielania świadczeń medycznych (art. 21. ust 1. Ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta)

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Elastyczność i mobilność
Wątpliwości: "Leczenie powinno stanowić odpowiedź na konkretne, zmieniające się potrzeby Pacjenta i jego rodziny oraz zawierać metody terapii odpowiednie dla nich, ich specyficznego języka i stylu życia. Miejsca spotkań powinny być przestrzenią bezpieczną i przyjazną. Powinny to być miejsca w których w spotkaniach mają możliwość uczestniczyć również członkowie rodziny. Takim miejscem może być np. dom."
Uzasadnienie: Potrzeby Pacjenta nie są definitywnym kryterium wyboru zastosowanych metod leczenia/interwencji. Rodzina Pacjenta nie zawsze wymaga terapii. Chorzy psychicznie i ich rodziny nie wykształcają jakiejś odmiennej, wspólnej dla nich specyfiki języka niż zwykle inne zdrowe osoby w ich środowisku. Należy wykreślić takie twierdzenia ze Standardu - to jest stygmatyzacja. Domniemanie bez podstaw, że członkowie rodzin osób chorujących psychicznie same są zaburzone i wymagają zawsze terapii jest absurdalne. Należy inaczej wyrazić możliwość wyjazdowej pomocy personelu CZP np. wykonanej przez ZLŚ.
Propozycja:  "Pomoc i leczenie Pacjenta jest dostosowane do zmieniającego się jego stanu psychicznego oraz sytuacji socjalnej i społecznej. Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne uwzględnia także stan i sytuację rodziny Pacjenta i może odbywać się wyjazdowo w naturalnym środowisku Pacjenta i jego rodziny."

Szpital Babińskiego Kraków
7 stanowić odpowiedź na konkretne, zmieniające się potrzeby Pacjenta i jego rodziny  [KW1] Takie sformułowanie może być trudne do realizacji (bądź nierealne) bo  nie wyobrażamy sobie leczenia pacjenta  w odpowiedzi na „potrzeby rodziny” . A jak jest np. konflikt rodzinny.
8 specyficznego języka i stylu życia [KW1]Nie bardzo rozumiemy, proponujemy usunąć  sformułowanie, albo dodać „z uwzględnieniem i poszanowaniem specyficznego …”
9 przestrzenią bezpieczną i przyjazną  [KW1]Nie potrzebne sformułowanie.
10 uczestniczyć również członkowie rodziny[KW1]  Pacjent ma prawo wskazać osobę, która towarzyszy mu w trakcie udzielania świadczeń medycznych
Stąd też włączenie członków rodziny bądź innych osób tylko za zgodą pacjenta (Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta).

Odpowiedzialność
Osoba, z którą nawiązano pierwszy kontakt jest odpowiedzialna za zorganizowanie pierwszego spotkania i zapewnienie rodziny, że otrzyma potrzebną pomoc. Zespół, w zależności od rodzaju i ilości problemów, składający się ze specjalistów z różnych dziedzin jest w całości odpowiedzialny za analizę problemu i zaplanowanie leczenia. W przypadku różnicy opinii alternatywy są omawiane w obecności Pacjenta i jego rodziny, co zwiększa ich wpływ na podejmowanie decyzji;

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Odpowiedzialność:
16 i zapewnienie rodziny, że otrzyma potrzebną pomoc.[AZ1]  „i zaproponowanie odpowiedniej pomocy.”
Zapewnianie rodziny czy pacjenta o otrzymaniu odpowiedniej pomocy to raczej życzeniowe podejście do sytuacji, gdyż potrzeby mogą wykraczać poza możliwości CZP realizującego pierwszy poziom ochrony zdrowia psychicznego. Zapewnić można natomiast o dołożeniu wszelkiej staranności w zaproponowaniu adekwatnych (odpowiednich) rozwiązań, co czasem może oznaczać przekierowanie do innej instytucji opieki zdrowotnej lub wsparcia społecznego.
17 od rodzaju i ilości problemów[AZ1] „od diagnozy oraz nasilenia i złożoności kryzysu, składa się ze specjalistów o różnych kompetencjach i jest w całości odpowiedzialny (..)”
18 i jego rodziny[AZ1] , i (za jego zgodą) osób bliskich
19 W przypadku różnicy opinii alternatywy są omawiane w obecności Pacjenta i jego rodziny, co zwiększa ich wpływ na podejmowanie decyzji[AZ2] ; Zdanie nie jest zrozumiałe – nie wiadomo, czy różnica opinii dotyczy pracowników zespołu, czy w relacji zespół-pacjent lub pacjent-osoby bliskie? Zapis wymaga doprecyzowania odnośnie intencji twórców standardu.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Odpowiedzialność
Wątpliwości: "Osoba, z którą nawiązano pierwszy kontakt jest odpowiedzialna za zorganizowanie pierwszego spotkania i zapewnienie rodziny, że otrzyma potrzebną pomoc. Zespół, w zależności od rodzaju i ilości problemów, składający się ze specjalistów z różnych dziedzin jest w całości odpowiedzialny za analizę problemu i zaplanowanie leczenia. W przypadku różnicy opinii alternatywy są omawiane w obecności Pacjenta i jego rodziny, co zwiększa ich wpływ na podejmowanie decyzji;"
Uzasadnienie: Personel CZP nie jest od składania obietnic. Personel CZP jest wykwalifikowaną, interdyscyplinarną kadrą profesjonalistów - i każdy wykonuje swój zawód wg przyjętej deontologii zawodowej. To oznacza z automatu obowiązek przestrzegania zasady należytej staranności podczas wykonywania czynności zawodowych. Personel CZP nie "analizuje problemów" tylko wdraża postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne. Moduł diagnostyczny sam w sobie zawiera analizę problemów - różnych - Pacjenta. Różnicy w opinii dotyczącej czego? Alternatywy czego? Jeśli chodzi o leczenie pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, informacji o zalecanych formach diagnozy i terapii, ma prawo przedstawić swoje zdanie lekarzowi lub innemu specjaliście jak psycholog, ma prawo do wnioskowania o konsylium, zasięgnięcia opinii innego specjalisty, prawo do przystępnej informacji o jego pielęgnacji i zabiegach pielęgniarskich itp. itd. Pacjent ma prawo do tego, aby rodzina NIE BYŁA powiadamiana o szczegółach jego leczenia. Rodzina wcale nie musi współpracować ze specjalistami CZP. Osoba pisząca ten fragment Standardu nie wie, że nie w każdej dyskusji pomiędzy specjalistami podczas, której omawia sie alternatywne postępowania z Pacjentem musi i może uczestniczyć sam Pacjent i jego rodzina. Brak rozumienia różnicy pomiędzy prawem Pacjenta do pełnej informacji o swoim postępowaniu diagnostyczno-terapeutycznym, a procesami jak np. konsylium czy po prostu praca diagnostyczna zespołu CZP pomiędzy sobą nim przedstawi się Pacjentowi możliwości indywidualnego planu leczenia/terapii. Tak sformułowana zasada odpowiedzialności (nieprofesjonalnym "slangiem" i z błędami merytorycznymi) dowodzi braku wiedzy zarówno klinicznej jak i prawnej obowiązującej w podmiotach leczniczych i nie powinna mieć miejsca w dokumencie Standardu. Odpowiedzialność personelu CZP jest oczywista i wynika z ustawodawstwa - kilku ustaw.
Propozycja: "Osoba, z którą nawiązano pierwszy kontakt jest odpowiedzialna za zorganizowanie pierwszego spotkania z Pacjentem i przedstawienie rodzinie w razie potrzeby również możliwości udzielenia pomocy samej rodzinie."

Szpital Babińskiego Kraków
11 zapewnienie rodziny, że otrzyma potrzebną pomoc. [KW1]Zmiana treści na „zaproponowanie adekwatnej do sytuacji pomocy.” Zapewnianie rodziny o otrzymaniu pomocy to bardzo życzeniowe podejście do sytuacji
12 Zespół, w zależności od rodzaju i ilości problemów, składający się ze specjalistów z różnych dziedzin [KW1]Jaki cel powołania Zespołu, jaki ma być konkretny skład specjalistów tego zespołu, ile osób
Czytelniejszy byłby zapis „Specjalista w zależności od diagnozy i nasilenia kryzysu, jest w całości odpowiedzialny za analizę problemu i zaplanowanie leczenia. W razie złożoności diagnozy i problemu pacjenta powołuje się Konsylium.”
13 W przypadku różnicy opinii alternatywy są omawiane w obecności Pacjenta i jego rodziny [KW1]Zapis niezrozumiały , wymaga doprecyzowania, różnica opinii dotyczy pacjenta czy personelu medycznego
Włączenie członków rodziny (bądź innych osób) tylko za zgodą pacjenta (Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta).

Zapewnienie ciągłości terapeutycznej
Zespół Centrum jest odpowiedzialny za cały proces leczenia tak długo, jak to konieczne, zarówno w przypadku leczenia ambulatoryjnego, jak i szpitalnego. Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zmiana terapeutów spowoduje zbytnie skupienie się na działaniach, które należy podjąć, zamiast na samym procesie leczenia. Oznacza to także połączenie różnych metod terapeutycznych w taki sposób, aby się uzupełniały tworząc spójny proces leczenia.

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN
Zapewnienie ciągłości terapeutycznej:
20 terapeutycznej[AZ1] leczenia Termin „ciągłość terapeutyczna” nie jest szeroko stosowany a oddziaływania terapeutyczne są częścią leczenia
21 . Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zmiana terapeutów spowoduje zbytnie skupienie się na działaniach, które należy podjąć, zamiast na samym procesie leczenia[AZ1]  Zdanie niejasne, wymaga doprecyzowania lub usunięcia.
22 terapeutycznych w taki sposób, aby się uzupełniały tworząc spójny proces leczenia.[AZ1] Zdanie opisuje kompleksowość a nie ciągłość leczenia. I nie powinno być umieszczone w tej części standardu.
Proponuję wykreślenie.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Zapewnienie ciągłości terapeutycznej
Wątpliwości: "Zespół Centrum jest odpowiedzialny za cały proces leczenia tak długo, jak to konieczne, zarówno w przypadku leczenia ambulatoryjnego, jak i szpitalnego. Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zmiana terapeutów spowoduje zbytnie skupienie się na działaniach, które należy podjąć, zamiast na samym procesie leczenia. Oznacza to także połączenie różnych metod terapeutycznych w taki sposób, aby się uzupełniały tworząc spójny proces leczenia."
Uzasadnienie: Zespół CZP jest odpowiedzialny za proces leczenia, dopóki Pacjent jest pod opieką CZP, a nie dopóki jest to konieczne ponieważ Pacjent z powodu stanu zdrowia może być przekierowany do innych jednostek leczniczych niż CZP. O zmianie terapeutów decyduje wykwalifikowany personel CZP w oparciu o przesłanki kliniczne, deontologię swojego zawodu, przesłanki organizacyjne lub na skutek wniosku samego Pacjenta zgodnie z gwarantowanymi mu ustawowymi prawami pacjenta w ochronie zdrowia. Dywagacje o tym kto na czym będzie się skupiał z tego powodu są wyobrażeniami osoby piszącej standard bez pokrycia w realiach poprawnego postępowania terapeutycznego i organizacyjnego w ochronie zdrowia. "Połączenie różnych metod terapeutycznych" jest kolokwializmem. Prawdopodobnie autorowi Standardu chodzi o kompleksowość, a nie ciągłość czego dotyczy ta partycja w zapisach. Należy te części błędne merytorycznie usunąć z zapisu.
Propozycja: "Zapewnienie ciągłości kompleksowego postępowania terapeutycznego w strukturach CZP."

Szpital Babińskiego Kraków
14 Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zmiana terapeutów spowoduje zbytnie skupienie się na działaniach, które należy podjąć, zamiast na samym procesie leczenia [KW1]zapis niezrozumiały, proponujemy usunięcie zdania.

Źródło tekstu: Praca w metodzie
http://www.da-vinci.org.pl/otwarty-dialog/praca-w-metodzie/