Założenia Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego
NARODOWY PROGRAM OCHRONY ZDROWIA PSYCHICZNEGO w Polsce zakłada, że problemy zdrowia psychicznego nie dotyczą tylko obszaru zainteresowania polityki zdrowotnej. Zachodzą na obszar działania wielu innych sektorów życia publicznego. Dlatego podstawą przyszłych rozwiązań powinno być związanie ich z inicjatywą, odpowiedzialnością i aktywnością wspólnoty społecznej obywateli zamieszkujących określone terytorium, zdolnych do rozpoznania problemów i wytworzenia odpowiednich rozwiązań.Rozpoznanie indywidualnych potrzeb – na poziomie samorządu gminnego. Przygotowanie i koordynacja dostosowanych do nich lokalnych rozwiązań organizacyjnych – na poziomie samorządów powiatowych. Planowanie regionalne i alokacja środków – na poziomie samorządu wojewódzkiego. Tworzenie rozwiązań prawnych i finansowych oraz modeli organizacyjnych – na poziomie państwa.
Celem NARODOWEGO PROGRAMU OCHRONY ZDROWIA PSYCHICZNEGO jest zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku społecznym (w tym rodzinnym, zawodowym) poprzez systemowe upowszechnienie: A. środowiskowego modelu psychiatrycznej opieki zdrowotnej B. zróżnicowanych form pomocy i oparcia społecznego C. udziału w życiu zawodowym D. koordynacji różnych form opieki i pomocy
Zasadnicze ustalenia dla regionalnej polityki zdrowotnej czyli Wojewódzkie Programy Ochrony Zdrowia Psychicznego w zakresie zdrowia psychicznego powinny być przygotowywane przez zespoły koordynacyjne na poziomie samorządu wojewódzkiego, przy współpracy przedstawicieli opieki zdrowotnej, opieki społecznej oraz organizacji samopomocowych, z merytorycznym udziałem konsultantów wojewódzkich. Określałyby one i dzieliły odpowiedzialność za tworzenie i koordynację pracy placówek na poziomie subregionalnym, na terenie działania samorządów lokalnych wraz z udostępnieniem na ten cel niezbędnych środków. Merytoryczny monitoring i konsultację programu na szczeblu krajowym zapewnia Instytut Psychiatrii i Neurologii.
Realizacja tych zadań wymaga szeregu działań o charakterze legislacyjnym, szkoleniowym i organizacyjnym, głównie w zakresie odpowiedzialności resortów zdrowia, pracy i spraw społecznych oraz nauki i edukacji, służących:
dostosowaniu prawa do nowych zadań i potrzeb,
zapewnieniu środków finansowych dla niezbędnych restrukturyzacji i modernizacji
poprawie jakości i dostępności świadczeń zakresu zdrowia psychicznego w podstawowej opiece zdrowotnej
poprawie jakości, dostępności koordynacji i ciągłości specjalistycznej opieki psychiatrycznej (w tym odwykowej) , dla osób w różnych etapach życia.
współpracy i koordynacji opieki świadczonej w ramach opieki zdrowotnej i socjalnej
tworzeniu nowych rozwiązań w zakresie oparcia społecznego – różnorodnych form pomocy mieszkaniowej, chronionego