Warszawa, 4 sierpnia 2015 r.
Pani
Małgorzata Kidawa-Błońska
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej
Szanowna Pani Marszałek!
W imieniu Stowarzyszenia na Rzecz Zdrowia Psychicznego Dziecka i Rodziny w Rzeszowie uprzejmie proszę o działania, które mogą wydłużyć refleksję nad propozycją wchłonięcia Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego przez Narodowy Program Zdrowia, w związku z rozpatrywaną w Sejmie Ustawą o zdrowiu publicznym (art. 20. pkt 1 i 2 procedowanej ustawy).
Naszym zdaniem zmiana statusu prawnego NPOZP:
- pozbawia go rangi regulacji ustawowej
- buduje iluzje prawne - żadne z zadań zdrowia publicznego (art. 2 Uzp) nie dotyczy reformy systemu opieki psychiatrycznej, a wpisanie chaotycznie formułowanych zadań modernizacyjnych do NPZ nie obliguje do tej fundamentalnej, niełatwej zmiany,
- gubi zapis strategii reformatorskiej zmiany modelu opieki psychiatrycznej,
- zaciera przejrzystość i wyrazistość proponowanej koncepcji i celu reformy
- nie wskazuje ciała inicjującego, koordynującego i monitorującego przebieg zmiany,
- nie adresuje konkretnych zadań do wykonania ani wskaźników ich realizacji,
- nie zwiększa finansowania, a przewidywane w Uzp środki na realizację celu operacyjnego C (NPOZP 2016-2020) pozostają w całkowitej dysproporcji do koniecznych nakładów na niezbędne inwestycje i bieżące funkcjonowanie, nie przewidują też żadnych nowych mechanizmów finansowania.
W tej sytuacji, proponowana zmiana rangi, roli i zadań NPOZP może zniweczyć nadzieję na kontynuowanie reformy opieki psychiatrycznej w Polsce, zniechęcać do dobrych praktyk tam, gdzie zostały zainicjowane, konserwować złe praktyki i potęgować przekonanie o dyskryminującym podejściu do problemów opieki psychiatrycznej i jej użytkowników.
Przepraszam za formę tego apelu wymuszoną pośpiesznym trybem prac nad ustawą
Z wyrazami szacunku
Prof. Jacek Wciórka
Przewodniczący Komisji Reformy Opieki Psychiatrycznej i NPOZP
Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
Pani
Małgorzata Kidawa-Błońska
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej
Szanowna Pani Marszałek!
W imieniu Stowarzyszenia na Rzecz Zdrowia Psychicznego Dziecka i Rodziny w Rzeszowie uprzejmie proszę o działania, które mogą wydłużyć refleksję nad propozycją wchłonięcia Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego przez Narodowy Program Zdrowia, w związku z rozpatrywaną w Sejmie Ustawą o zdrowiu publicznym (art. 20. pkt 1 i 2 procedowanej ustawy).
Naszym zdaniem zmiana statusu prawnego NPOZP:
- pozbawia go rangi regulacji ustawowej
- buduje iluzje prawne - żadne z zadań zdrowia publicznego (art. 2 Uzp) nie dotyczy reformy systemu opieki psychiatrycznej, a wpisanie chaotycznie formułowanych zadań modernizacyjnych do NPZ nie obliguje do tej fundamentalnej, niełatwej zmiany,
- gubi zapis strategii reformatorskiej zmiany modelu opieki psychiatrycznej,
- zaciera przejrzystość i wyrazistość proponowanej koncepcji i celu reformy
- nie wskazuje ciała inicjującego, koordynującego i monitorującego przebieg zmiany,
- nie adresuje konkretnych zadań do wykonania ani wskaźników ich realizacji,
- nie zwiększa finansowania, a przewidywane w Uzp środki na realizację celu operacyjnego C (NPOZP 2016-2020) pozostają w całkowitej dysproporcji do koniecznych nakładów na niezbędne inwestycje i bieżące funkcjonowanie, nie przewidują też żadnych nowych mechanizmów finansowania.
W tej sytuacji, proponowana zmiana rangi, roli i zadań NPOZP może zniweczyć nadzieję na kontynuowanie reformy opieki psychiatrycznej w Polsce, zniechęcać do dobrych praktyk tam, gdzie zostały zainicjowane, konserwować złe praktyki i potęgować przekonanie o dyskryminującym podejściu do problemów opieki psychiatrycznej i jej użytkowników.
Przepraszam za formę tego apelu wymuszoną pośpiesznym trybem prac nad ustawą
Z wyrazami szacunku
Prof. Jacek Wciórka
Przewodniczący Komisji Reformy Opieki Psychiatrycznej i NPOZP
Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
| 20150804_wystąpienie_do_marszałek_npozp.pdf |
Wspierane przez
