A. Standardy są punktem wyjścia do dalszych analiz oraz uszczegółowień i rozszerzeń z uwzględnieniem doświadczeń poszczególnych CZP. W okresie kolejnego roku realizacji Pilotażu należy monitorować funkcjonowanie poszczególnych standardów oraz ich monitorowanie;
B. Ważnym elementem rozbudowy opisanych standardów powinno być uwzględnienie przykładów praktycznych rozwiązań oraz dobrych praktyk, które przyczynią się do poprawy jakości funkcjonowania standardów;
C. W standardzie organizacyjnym (obszar personel CZP) należy uwzględnić specyfikę działań wynikających z potrzeb populacji działania CZP wynikają z potrzeb populacji związanych ze zdrowiem psychicznym w swoim obszarze działania. CZP zapewnia odpowiednią ilość personelu stosownie do swojego obszaru działania CZP umożliwiając realizację jego zadań z należytą starannością.
D. Struktura CZP powinna zapewniać elastyczność w tworzeniu zespołów terapeutyczno-leczniczych wokół potrzeb pacjenta. Struktura organizacyjna powinna zawierać minimum oddział całodobowy, oddział dzienny, Poradnię Zdrowia Psychicznego i Punkt Zgłoszeniowo-Koordynacyjny oraz Zespół Leczenia Środowiskowego. Ważne nadrzędną rolę pełniła struktura funkcjonalna CZP.
E. W skład CZP dodatkowo mogą wchodzić jeszcze inne komórki, jak mieszkanie chronione, projekt pracy, klub Pacjenta, pracownie i zespoły dla celów różnorodnej arteterapii, kultury fizycznej i turystyki, działalności publicystycznej, samopomocowej sprzyjających terapii i rozwojowi Pacjentów.
F. Godziny otwarcia CZP - CZP jest dostępne całą dobę. Punkt Zgłoszeniowo-Koordynacyjny i Poradnia Zdrowia Psychicznego są czynne co najmniej od poniedziałku do piątku, poza dniami ustawowo wolnymi od pracy, w godzinach od 8 do 18 w CZP typ A, natomiast w strukturze CZP typ B w ramach poradni zdrowia psychicznego działającej przy PZK jest dostępna całodobowa opieka ambulatoryjna przez wszystkie dni tygodnia. Oddział dzienny działa w godzinach 9.00 – 14.00 (minimum 5 godzin dziennie). Zespół Leczenia Środowiskowego pracuje minimum 7 godzin w dni powszednie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy. Oddział stacjonarny i izba przyjęć działają całą dobę. Pacjenci mają w ten sposób zapewniony pełny dostęp do opieki w CZP.
G. Ważną rolę w CZP odgrywa koordynator opieki. Koordynator opieki czuwa zarówno nad opieką terapeutyczną jak i społeczną współpracując z lekarzami i innymi profesjonalistami, uczestnicząc w układaniu Indywidualnych Planów Leczenia. Prowadzi Pacjenta przez osoby i instytucje, łącząc plan zdrowotny z systemem wsparcia i planem zawodowym. Monitoruje ruch Pacjentów, aby eliminować luki i niebezpieczeństwa nieudzielenia właściwej pomocy czy wypadnięcie osoby z leczenia. Opiekuje się na swoim terenie i działa we współpracy z całym zespołem nad osobami niezmotywowanymi, które trudno jest zaangażować w leczenie. Koordynator może wspierać w sprawach urzędowych czy zachęcać do uczestnictwa osoby chorujące w lokalnych wydarzeniach kulturalnych, edukacyjnych, czy też sportowych.
H. Asystent Zdrowienia - CZP zapewnia obligatoryjnie minimum 2-ch asystentów zdrowienia, których godziny pracy są ustalane indywidualnie i którzy pracują w każdym elemencie struktury CZP. Bardzo ważnym jest, aby asystent zdrowienia w pełni uczestniczył w pracy całego zespołu Centrum i w ten sposób był równoprawnym ogniwem jego wielodyscyplinarnej struktury współpracując z innymi profesjonalistami.
Polskie Towarzystwo Psychologiczne 55 Wątpliwości: "Asystent Zdrowienia - CZP zapewnia obligatoryjnie minimum 3 pełne etaty asystentów zdrowienia, których godziny pracy są ustalane indywidualnie i którzy pracują w każdym elemencie struktury CZP" Uzasadnienie: Ponownie w sprawie asystentów j.w. Propozycja: Usunąć zapis. 56 Wątpliwości: "Bardzo ważnym jest, aby asystent zdrowienia w pełni uczestniczył w pracy całego zespołu Centrum i w ten sposób był równoprawnym ogniwem jego wielodyscyplinarnej struktury współpracując z innymi profesjonalistami" Uzasadnienie: Ponownie w sprawie asystentów j.w. Propozycja: Usunąć zapis.
I. Informacja o dostępności CZP - CZP informuje o dostępności opieki zdrowotnej swoich jednostek na tablicach ogłoszeniowych budynków, ogłoszeniach w jednostkach CZP, przez bezpośrednie kontakty z lokalnymi instytucjami oraz na swojej stronie internetowej i w mediach społecznościowych, by populacja i instytucje lokalne miały szeroki dostęp do informacji o działalności CZP na swoim terenie.
J. Istnieje potrzeba stworzenia procedur bezpieczeństwa dla osób z tendencjami i myślami suicydalnymi. Stworzenie narzędzia diagnostycznego dla potrzeb PZK – wywiad i obserwacja jako podstawowego narzędzia diagnostycznego.
K. Wskazujemy konieczność stworzenia dla PZK narzędzia do sprawozdawania oddziaływań bez PESEL lub NN , chociażby ujednoliconego wzoru w wykazie zadań PZK dla działalności nie będącej udzielaniem świadczeń.
L. Opracowanie standardu kwalifikacji do psychoterapii indywidualnej i grupowej. Uzgodnienie standardu kierowania do psychoterapii rodzinnej.
UWAGI
Włączenie Asystenta Zdrowienia do zespołu terapeutycznego jest ważnym krokiem w kierunku poprawy opieki nad pacjentami, zwłaszcza w przypadku zaburzeń psychicznych. Asystent Zdrowienia może zapewnić pacjentom wsparcie emocjonalne i motywacyjne, dzięki swojemu doświadczeniu i wiedzy na temat procesu zdrowienia. Jednakże, aby to działało, personel medyczny, w tym pielęgniarki, musi zaakceptować obecność Asystenta Zdrowienia w zespole terapeutycznym. W przeciwnym razie, Asystent Zdrowienia może zostać postrzegany jako osoba, która nie ma odpowiednich kwalifikacji do pracy w dziedzinie opieki zdrowotnej, a tym samym nie będzie uznawany za członka zespołu. W związku z tym, konieczne jest ustawiczne szkolenie pielęgniarek, które pomoże im zrozumieć rolę Asystenta Zdrowienia w procesie leczenia oraz nauczyć ich, jak skutecznie współpracować z Asystentem Zdrowienia. W trakcie szkoleń pielęgniarki powinny zdobyć wiedzę na temat doświadczeń pacjentów, którzy zostali Asystentami Zdrowienia, a także nauczyć się, jakie umiejętności i wiedzę tacy Asystenci mogą przekazać pacjentom. Ważne jest również kształtowanie podejścia pielęgniarek do byłych pacjentów, którzy zostali Asystentami Zdrowienia. Należy uświadomić pielęgniarkom, że ludzie, którzy mieli problemy z zdrowiem psychicznym, mają możliwość zmiany i powrotu do zdrowia, a ich doświadczenia mogą być wartościowe dla innych pacjentów. Pielęgniarki powinny umieć szanować doświadczenia i wiedzę Asystenta Zdrowienia oraz wykorzystać je do poprawy jakości opieki nad pacjentami. Wniosek jest taki, że kształtowanie podejścia pielęgniarek do byłych pacjentów, którzy zostali Asystentami Zdrowienia, jest niezbędne w celu osiągnięcia pozytywnych wyników w opiece nad pacjentami z zaburzeniami psychicznymi. Ustawiczne szkolenie pielęgniarek może przyczynić się do zaakceptowania Asystenta Zdrowienia jako pełnoprawnego członka zespołu terapeutycznego oraz poprawić skuteczność procesu leczenia.