Hostel kryzysowy
Nazwa standardu: Hostel kryzysowy
Opis standardu: CZP jako alternatywę dla hospitalizacji oferuje pomoc/opiekę całodobową inną niż szpitalną w hostelu kryzysowym.
Cel/uzasadnienie/kontekst: Celem hostelu jest zapewnienie krótkoterminowego, bezpiecznego schronienia w ramach pomocy interwencyjnej (schronienie kryzysowe) oraz stabilizacja stanu psychicznego Pacjenta, zapobieganie zaostrzaniu się objawów choroby, poprawa funkcjonowania społecznego, dążenie do zdrowienia i odzyskania niezależności. Ponadto celem hostelu jest uzupełnienie usług świadczonych przez CZP.
Kryteria spełnienia standardu:

• Do hostelu kryzysowego kierowane są osoby dorosłe, które w tak zwanych “warunkach domowych”, nie są w stanie samodzielnie, bez wsparcia specjalistów, przetrwać kryzysu psychicznego.
• To również osoby dla których przezwyciężenie aktualnego kryzysu w “domowych” warunkach jest znacznie utrudnione, są bowiem na takim etapie chorowania, że zaczyna pogłębiać się ich kryzys lub dostrzegalny jest nawrót chorobowy. Jednocześnie jednak ich stan nie wskazuje na konieczność hospitalizacji w trybie stacjonarnym (całodobowego leczenia szpitalnego) - nie ma bowiem zagrożenia życia ich, czy osób w ich otoczeniu.
• Z miejsc interwencyjnych korzystać mogą m.in. osoby w sytuacji nagłej zmiany życiowej o charakterze traumatycznym jest nią np. utrata pracy, śmierć osoby bliskiej, strata obecnego miejsca zamieszkania (np. w wyniku pożaru, kataklizmu) lub zagrożenie przemocą w dotychczasowym miejscu zamieszkania. Sytuacje tego typu potęgują ryzyko pogorszenia się stanu psychicznego, a w konsekwencji przyczyniać się do wystąpienia nawrotu lub/i zaostrzenia objawów choroby.
• Przeciwwskazaniem do pobytu są: zachowania agresywne i autoagresywne, myśli samobójcze (z tendencją do realizacji), uzależnienie.
• O skierowaniu Pacjenta do hostelu kryzysowego decyduje zespół terapeutyczny (w skład którego wchodzi psychiatra) z Centrum Zdrowia Psychicznego (CZP).
• Pobyt w hostelu kryzysowym może trwać: od kilku godzin do 30 dni.

Osoby odpowiedzialne:
•           Kierownik CZP
Załączniki do standardu: Załącznik nr 6 Podstawowy zakres pomocy udzielanej w hostelu

UWAGI

Adam Zabrzygraj IPiN Warszawa
142 CZP jako alternatywę dla hospitalizacji oferuje pomoc/opiekę całodobową inną niż szpitalną w hostelu kryzysowym.[AZ1] Standard nie przewiduje, że CZP może nie prowadzić hostelu kryzysowego, co stoi w sprzeczności z dotychczasowymi wymaganiami odnośnie jednostek pilotażowych.
Dotychczas nie przeprowadzono szerszego pilotażu dotyczącego prowadzenia hostelu kryzysowego, nie określono zasad działania.
Proponuję pozostawić dowolność dla CZP odnośnie tworzenia w strukturze hostelu kryzysowego.
Proponuję:
„CZP jako alternatywę dla hospitalizacji może tworzyć w strukturze jednostkę, która świadczy pomoc/opiekę całodobową inną niż szpitalną w hostelu kryzysowym.
Lub wykreślić standard.
143 standardu[AZ1] Standard ani załącznik nie opisują tak podstawowych kwestii, jak: minimalne wymagania dotyczące pomieszczeń, personelu czy lokalizacji hostelu, co sprawia, że należyta i spójna we wszystkich CZP realizacja „standardu” może być trudna do realizacji (a potem do ewaluacji).
144 w tak zwanych “warunkach domowych”[AZ1] „w warunkach domowych” „w naturalnym środowisku życia”
145 nie ma bowiem zagrożenia życia ich, czy osób w ich otoczeniu[AZ1] Nie jest to jedyna ani wystarczająca przesłanka do leczenia szpitalnego i proponuję wykreślenie tej części zdania.
 146 uzależnienie[AZ1] Należałoby doprecyzować czy chodzi o uzależnienie czynne czy jakiekolwiek w przeszłości?

Polskie Towarzystwo Psychologiczne
34 Wątpliwości: Cała treść proponowanego standardu
Uzasadnienie: Nie wszystkie CZP włączone do pilotażu prowadzą hostele. Nie wykonano do tej pory poprawnej metodologicznie ewaluacji całego pilotażu CZP - w tym opieki w hostelach. Brak uzgodnień w środowisku ekspertów ze zdrowia psychicznego zaakceptowanych przez Towarzystwa naukowe co do zasad dedykowania hosteli osobom z różnymi chorobami psychicznymi i zaburzeniami. Hostele powinny być co do zasady umieszczone w resorcie pomocy społecznej - zatem standard hosteli (organizacyjny, lokalowy, dedykowanie schorzeniom konkretnym) powinien być wynikiem ustaleń współpracy resortu zdrowia, pomocy społecznej oraz Towarzystw naukowych zajmujących się zdrowiem psychicznym. Polskie Towarzystwo Psychologiczne pomija na obecnym etapie komentarz innych błędów w zapisach tego standardu.
Propozycja: Cały Standard wymaga napisania od nowa przez PROFESJONALISTÓW z zakresu zdrowia psychicznego po uprzednich konsultacjach międzyresortowych oraz we współpracy z Towarzystwami naukowymi w obszarze zdrowia psychicznego.

Szpital Babińskiego w Krakowie
112 oferuje pomoc/opiekę całodobową inną niż szpitalną w hostelu kryzysowym.[KW1]Dotychczas nie było to obligatoryjne prowadzenie hostelu. Zapis nie przewiduje, że Centrum ma dobrowolność w podjęciu decyzji o prowadzeniu hostelu kryzysowego. Jest to sprzeczne z dotychczasowymi wymaganiami dla jednostek pilotażowych, co przełoży się na implikacje lokalowe i personalne.
Zapis do modyfikacji  „CZP jako alternatywę dla hospitalizacji może uruchomić jednostkę, która świadczy pomoc/opiekę całodobową inną niż szpitalną w hostelu kryzysowym”

L.P.
NAZWA ROZDZIAŁU/PODROZDZIAŁU, KTÓREGO DOTYCZY UWAGA
KOD ROZDZIAŁU
WĄTPLIWOŚĆ
UZASADNIENIE
PROPOZYCJA

CZP ZĄBKI
Hostel kryzysowy
K01
 
Hostel kryzysowy nie powinien być obligatoryjny dla Centrów, tylko uzależniony od możliwości/potencjału danego CZP.

CZP ZĄBKI
Hostel kryzysowy
K01
w tak zwanych “warunkach domowych”
Może lepiej brzmi:
w środowisku domowym

AKADEMIA ASYSTENTÓW
Hostel kryzysowy
K01
Co z osobami, które posiadają dzieci pod swoją opieką lub np. mają psa przewodnika lub kota?
Rozłąka z dzieckiem lub zwierzeciem może powodować napięcie psychiczne Klienta, wzmacniać jego lęki, obnizać poczucie komfortu oraz bezpieczeństwa.
Hostele powinny posiadać "pokoje rodzinne" lub sprzęt, który moża dołożyć do pokoju np. łóżeczko dla dziecka.